U razvoju lijekova važno je izabrati najprimjereniju kristalnu formu aktivne tvari. Tvari, koje su stabilne samo u određenom pH području, predstavljaju izazov za razvoj formulacije. Istraživana molekula omeprazol spada u skupinu prazola; lijekova koji su inhibitori protonske pumpe u ljudskom organizmu, a njihovo je glavno obilježje snažno i dugotrajno smanjenje stvaranja želučane kiseline. Za prazole je poznato, da su osjetljivi na degradaciju u kiselom okruženju. Zato se u formulaciji stabiliziraju alkalnim dodacima ili se daju u obliku bazičnih soli. Priprava i karakterizacija bazičnih soli je potrebna u slučaju izravne uporabe u formulaciji, odnosno i za praćenje mogućeg zasoljavanja slobodne molekule. Za potrebe istraživanja sintetizirane su soli omeprazola iz skupine alkalijskih (Li, Na, K) i zemnoalkalijskih metala (Mg, Ca). Istražena su i fizikalno-kemijska svojstva pet soli, koristeći neke analitičke metode (Ramanovu i Fourier-transformiranu infracrvenu mikroskopiju, analizu na termopostolju, dinamičku sorpciju vlage, nuklearnu magnetsku rezonanciju, difrakciju rentgenskih zraka na polikristalnom uzorku, termogravimetriju, diferencijalnu pretražnu kalorimetriju te teorijski izračun vibracijskih frekvencija). Zaključeno je, da je vibracijska spektroskopija prikladna spektroskopska metoda, koja na točan, brz i nedestruktivan način određuje fizikalno-kemijske karakteristike omeprazola i njegovih soli.